Opis

• Tytuł:
  „My corpse sits in this basket” – the secrets if Miss C.K.’s gift
• Twórca:
  Degler, Janusz
• Opis:
  The archives of Górnośląskie Museum in Bytom contain the correspondence between Ignacy Witkiewicz and Tadeusz Dobrowolski, the head of Śląskie Museum in Katowice. It concerns two matters: the museum’s purchase of Witkacy’s Autoportret and his donation of “Miss C.K.’s gift”. In June 1938, during his stay with Maria and Ignacy Grabski in Katowice, he painted Autoportret with smoking factories in the background, which he sold for 200 zł to Śląskie Museum. The information about it reached the Tax Chamber in Zakopane, which decided to seize the fee as a credit towards due taxes amounting to 1200 zł. Witkacy was trying to stop it by revoking the decision to sell the painting, which however resulted in a tax inspector’s visit at “Witkiewiczówka” with the intention of seizing all Witakcy’s paintings. After the payment of half of the amount due, made by cousin Dziudzia and a friend Tadeusz Langier, and seizing the fee for Autoportret, the Tax Chamber remitted the remaining part of the debt.            In March 1938 Czesława Oknińska-Korzeniowska broke her 9-year relationship with Witkacy. She found out that he was having an affair with a 17-year-old manicurist, lover of a barber from Zakopane. She sent back to him all the gifts she had received, his books with dedications torn out, as well as a package of paintings. He did not manage to convince her to reconcile and get back to him. Attempts of mediation by friends (among others, Hans Cornelius), were also unsuccessful. Witkacy, believing the breakup to be definite, donated the collection of paintings sent back to him to Śląskie Museum as “Miss C.K.’s gift’. It contained, among others, three of his self-portraits, astronomical compositions, an oil painting entitled    Wnętrze lasu (which he had painted at the age of seven), as well as works by Rafał Malczewski, Tadeusz Langier, Antoni Waśkowski and Brunon Schulz. During the war most of them were destroyed or went missing. Among the ones that survived, there was  Autoportret, which was in Górnośląskie Museum after the war, and in 1988 was donated to Śląskie Museum.            The breakup with Czesia, which led Witkacy to severe depression and suicidal thoughts, lasted for almost five months. In August 1938 she agreed to return to him. Witkacy, however, never fully recovered mentally, and suicidal thoughts were to accompany him forever – until 18 September 1939.;
  W archiwum Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu zachowała się korespondencja Stanisława Ignacego Witkiewicza z Tadeuszem Dobrowolskim, dyrektorem Muzeum Śląskiego w Katowicach. Dotyczy dwóch spraw: kupna przez muzeum Autoportretu Witkacego oraz przekazania przezeń „daru pani C. K.”. W czerwcu 1938 roku podczas pobytu u Marii i Ignacego Grabskich w Katowicach wykonał on Autoportret na tle dymiących fabryk, który sprzedał za 200 zł Muzeum Śląskiemu. Informacja o tym dotarła do zakopiańskiej Izby Skarbowej, która postanowiła skonfiskować honorarium na poczet zaległych podatków w wysokości 1200 zł. Witkacy próbował temu zapobiec, odwołując decyzję o sprzedaży obrazu, co jednak miało ten skutek, że do „Witkiewiczówki” przyszedł urzędnik Izby Skarbowej z zamiarem rekwizycji wszystkich obrazów Witkacego. Po wpłaceniu przez kuzynkę Dziudzię i przyjaciela Tadeusza Langiera połowy zaległej sumy oraz przejęciu honorarium za Autoportret, Izba Skarbowa umorzyła pozostałą część długu.W marcu 1938 roku Czesława Oknińska-Korzeniowska zerwała łączący ją od dziewięciu lat związek z Witkacym. Dowiedziała się, że ma on romans z siedemnastoletnią manicurzystką, kochanką zakopiańskiego fryzjera. Odesłała Witkacemu wszystkie podarunki, jego książki z wyrwanymi dedykacjami oraz pakę z obrazami. Nie udało mu się skłonić jej do zgody i powrotu. Nie powiodły się także próby mediacji przyjaciół (m.in. Hansa Corneliusa). Witkacy przekonany, że zerwanie jest ostateczne, przekazał Muzeum Śląskiemu odesłaną kolekcję obrazów jako „dar pani C. K.”. Były w niej m.in. trzy jego autoportrety, kompozycje astronomiczne, obraz olejny Wnętrze lasu (namalowany przezeń w wieku siedmiu lat), a także prace Rafała Malczewskiego, Tadeusza Langiera, Antoniego Waśkowskiego i Brunona Schulza. W czasie wojny większość z nich została zniszczona lub zaginęła. Ocalał Autoportret, który po wojnie znajdował się w Muzeum Górnośląskim i w 1988 roku został przekazany do Muzeum Śląskiego.Rozstanie z Czesią, które doprowadziło Witkacego do poważniej depresji i myśli o samobójstwie, trwało prawie pięć miesięcy W sierpniu 1938 roku zgodziła się do niego powrócić. Witkacy jednak nie odzyskał już pełnej równowagi psychicznej i myśl o samobójstwie będzie mu stale towarzyszyć – aż do 18 września 1939 roku.
• Dostępność obiektu:
  Dostęp otwarty
• Prawa:
  Prawa autorskie (c) 2016 Sztuka Edycji
• Data:
  2016.10.11
• Typ:
  info:eu-repo/semantics/article;
  info:eu-repo/semantics/publishedVersion
• Język:
  polski
• Źródło:
  The Art of Editing. Textological and Editorial Studies; Vol. 9 No. 1 (2016): Witkacy: piekło edytora; 7-13;
  Sztuka Edycji. Studia Tekstologiczne i Edytorskie; Tom 9 Nr 1 (2016): Witkacy: piekło edytora; 7-13;
  2391-7903;
  2084-7963
• Format:
  application/pdf
• Wydawca:
  Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
• Relacja: https://apcz.umk.pl/sztukaedycji/article/view/SE.2016.001/10075
• Temat i słowa kluczowe:
  Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy);
  Górnośląskie Museum in Bytom;
  Śląskie Museum in Katowice;
  Witkacy’s paintings;
  Czesława Oknińska-Korzeniowska;
  Stanisław Ignacy Witkiewicz;
  malarstwo Witkacego;
  Muzeum Górnośląskie w Bytomiu;
  Muzeum Śląskie w Katowicach
• Identyfikator: https://apcz.umk.pl/sztukaedycji/article/view/SE.2016.001
• Dostawca danych:
  Akademicka Platforma Czasopism
• Czy mogę z tego obiektu skorzystać?:
  poproś o pozwolenie
• Rodzaj zawartości:
  teksty